Muziek heeft zich ontwikkeld sinds haar oprichting. Deze vooruitgang in muziek heeft geleid tot een enorm assortiment aan muziek dat alles wat individuen kunnen waarderen. Specialisten die geweldige muziek maken, worden geprezen en vereerd voor hun gaven, en dit heeft de laatste tijd geleid tot veel hoopvolle artiesten die met hun muziek lof en fortuin moeten krijgen. In de Verenigde Staten ontwikkelt de muziek zich voortdurend, en de laatste tijd is deze ontwikkeling van muziek in een uitzonderlijk snel tempo versneld. Muziek is om een aantal redenen vooruitgegaan, waaronder verbeterde innovatie en cultuurverandering, en een verlangen om iets nieuws te maken.
In wezen wordt verandering in muziek geïdentificeerd met de manier van leven. In de middeleeuwen was muziek op twee plaatsen de gewone muziek, de congregatie en de bar. Dit was geen fatsoenlijk klimaat om geweldige muziek te laten ontkiemen. Hoe dan ook, tijdens de barokperiode, 1600-1750, begonnen welgestelde individuen artiesten te rekruteren om muziek voor hen te maken. Deze weldoeners betaalden de artiesten om muziek te maken en te spelen voor het geluk van de supporters en voor amusement tijdens hun bijeenkomsten. Muziek veranderde al een tijdje niet, vooral in Europa. In Amerika begon de muziek op een geheel eigen manier vooruitgang te boeken. Deze nieuwe natie had zijn eigen cultuur en dit kwam tot uiting in zijn muziek en ontroering. Een van de belangrijkste muziekstijlen begon in Detroit en heet large band. Het wordt een enorme band genoemd, omdat een enorme band werd gebruikt om slimme, aanstekelijke deuntjes te maken. Deze muziekstijl werd al snel beroemd in Europa, net als in Amerika in de jaren twintig. Grote bandmuziek was positief voor Amerika als een methode voor verrukking en afleiding.
Adolf Rickenbacker stelde zich de elektrische gitaar voor in de late jaren 1920 en veranderde daarmee de muziek voor de eeuwigheid. Dit was de eerste keer dat individuen macht begonnen te gebruiken om hun instrumenten te verbeteren. Behalve met de creatie van de elektrische gitaar kwam ook de introductie van jazzmuziek. Voordat de elektrische gitaar op de scène verscheen, was het bijna moeilijk om een gitaar in bandmuziek te consolideren, omdat het niet luidruchtig genoeg was, maar de elektrische gitaar loste het probleem met het volume op. Afro-Amerikanen associëren stemming stevig met hun muziek. Dit is te vinden in de voorouderlijke muziek van Afrika die bestaat uit drummen en zingen. Afro-Amerikanen grepen de elektrische gitaar vast en gebruikten deze om poppy-grooves over de metalen instrumenten te gooien en Jazz werd bedacht. Jazz was een soort muziek die opkwam als een soort verzet tegen de manier van leven. Het leek in niets op de muziek die in de kapel werd gespeeld, en het was ideaal om naar toe te verhuizen. Afro-Amerikanen grepen Jazz vast en maakten er een onderdeel van hun manier van leven van. Hoe dan ook, vooroordelen liepen ergens in de Amerikaanse cultuur en talloze blanken haten jazzmuziek alleen maar omdat het voor het grootste deel werd uitgevoerd door duistere artiesten. Hoe dan ook, blanke artiesten begonnen de melodieën te spelen die oorspronkelijk waren gecomponeerd en uitgevoerd door Afro-Amerikanen, toen dit begon te gebeuren, begonnen meer blanken de waarde in jazz te zien. Op de een of andere manier dachten specifieke blanken dat het oké was om op Jazz af te stemmen, zolang het maar door verschillende blanken werd uitgevoerd. Jazzmuziek was over het algemeen positief voor de Amerikaanse cultuur, omdat het hielp bij het geven van trots op de Afro-Amerikanen.
